Znajdujący się nieopodal dawnej stolicy Garb Tenczyński śnił mi się po nocach a to za przyczyną pewnych katowickich osobników, którzy końcem zimy tego roku ściągnęli mnie tam a autostrady A4 podczas podróży na szczyt ojca dziada.
Owego tatuśka musiałem wtedy drzeć suwakami za uszy ale finalnie mi się to nie podobało, dlatego na wierzchołek Wielkiej Góry w Sance wznoszącej się na wysokość 386 m n.p.m. zawiodły mnie wraz z moim dzielnym synkiem doskonałe warunki widzialnościowe tuż po przejściu dosyć aktywnego frontu.
Panorama z Wielkiej Góry jest bardzo rozległa i obejmuje swym zasięgiem Beskid Wyspowy, Gorce, Tatry, Beskid Żywiecki, Śląski, Śląsko-Morawski oraz Sudety Wschodnie w postaci Wysokiego Jesionika.
Jako że zajmujemy się dalekimi obserwacjami nie sposób ująć w tym wpisie wszelkie wzniesienia oddalone ok 50 km od miejsca strzału bo zrobiłby się z tego niemały tasiemiec – dlatego skupię się na perełkach.
To co zwraca uwagę najbardziej w panoramie to masyw Babiej Góry. Z 55 km wygląda stąd arcymajestatycznie jeszcze w blasku zachodzącego Słońca:
Dalekobserwacyjną dominantą są tatrzańskie kamyki. Odległość nie powala ale ten widok…. zobaczcie zresztą sami. Gdy się dobrze wpatrzycie pod masywem Bystrej widoczne są zabudowania Sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej.
Najbardziej na zachód w Karpatach omijając dosyć blisko położone szczyty Beskidu Żywieckiego i Śląskiego majaczy Beskid Śląsko- Morawski. I tutaj mała niespodzianka – udało się dostrzec zachodnią część grzbietu Radhosta 119 km (do tej pory myślałem że najdalej będzie sterczał Ondrejnik -108 km.
Żeby nie być gołosłownym:
Na koniec crop w kierunku Radhosta:
A co widać z Radhosta… może tej zimy tam zawitam jak mi wcześniej z „biura” pewną górę zmirażuje i odpowiednio wyniesie nad grzbiet Frasina 🙂
………………………………………….
Azymut zachodni natomiast oferuje prawdziwe perełki – nie dość, że znajdujemy się pod Krakowem, oglądamy Tatry – to jeszcze Sudety mają tu coś do powiedzenia. O samej obserwacji – jest to zdecydowanie trudny temat i ciężki samogon z racji na spore zanieczyszczenie powietrza nad Górnym Śląskiem oraz na małe rozmiary kątowe wystających wierzchołków. Będziemy szukać „berecika z antenką” w warstwie gdzie zazwyczaj jest najwięcej aerozolu i pyłu. Trochę pomoże nam w tym zachodzące Słońce w linii azymutu ale czy się uda zaraz się przekonamy.
Tak widzi to Udeuschle:
Zasięg obserwacji:
Wysoki Jesionik pokazał swoje skarby gdy Słońce wystawało delikatnym rąbkiem zza horyzontu:
Widać wyraźnie jak w dalekich obserwacjach działa zjawisko rozpraszania światła w atmosferze. Im mniej tego światła tym widzialność staje się lepsza – przed zetknięciem się Słońca z linią horyzontu nie było widać nic – no może nie do końca gdy się wpatrzymy to subtelny cień Pradziada jest widoczny:
W końcu się pokazały tak jak to sobie wymarzyłem:
Na koniec otoczenie obserwacji i opis + ciut industrialu. Dla mnie zdjęcie marzenie- Sudety , Klasztor oo. Bernardynów w Alwerni i zabudowania KWK „Piast” w Bieruniu.
Miejscówkę jak najbardziej polecam – choć Sudety z niej do łatwych nie należą, a jak już piszemy o Pradziadku to może w kolejnym odcinku znowu na niego zaglądniemy ty razem bez preludium ale i też bez finału….