Zacznijmy w ogóle od tego co to są dalekie obserwacje…

Otóż…

Dawno, dawno temu kiedy jeszcze było w miarę normalnie…

Grupa pasjonatów eksploracji horyzontu stworzyła portal dalekieobserwacje.eu. Szukając złotego środka co to jest ta daleka obserwacja po kilku/kilkunastu latach doszliśmy do konsensusu, którego trzymamy się wraz z kolegami z różnych rejonów Polski. a wygląda to tak:

 

Dalekie obserwacje – to wąska dziedzina fotografii i obserwacji krajobrazu naturalnego oraz przekształconego przez człowieka polegająca na obserwacji i rejestracji obiektów naziemnych z poziomu obserwatora. Warunkami zaistnienia dalekiej obserwacji jest spełnienie następujących kryteriów:

1) Fotografowany obiekt musi być ściśle związany z powierzchnią ziemi ( góra, wzniesienie, komin, maszt, budynek, hałda)

2) Obserwacji należy dokonać z poziomu gruntu lub z obiektów też ściśle z tym gruntem związanych ( szczyty, wieże widokowe, tarasy, dachy budynków)

3) Sprzęt optyczny lub sprzęt rejestrujący daleką obserwację powinien znajdować się na poziomie obserwatora i podlegać jego kontroli podczas trwania obserwacji – dlatego nie są dalekimi obserwacjami zdjęcia, filmy i inne rejestracje wykonane z dronów, którymi potencjalny obserwator wylądował na wierzchołku masztu, szczytu czy niedostępnego dachu.

4. Dopuszcza się fotografowanie z samochodów, czatowni gdy warunki atmosferyczne np. porywisty wiatr nie pozwalają na uzyskanie ostrego zdjęcia jednak fotografowanie ze zwyżki w celu uzyskania wysokości jest niedopuszczalne. Do tego celu można użyć naturalnych form terenu (skarpy, wydmy) bądź przekształconych np. hałdy lub kamieniołomy albo elementów przyrody ożywionej i nieożywionej np drzewa czy skałki.

5. Dalekimi obserwacjami nie są więc:

-wszelkie zdjęcia lotnicze (z samolotów, z balonów, dronów, dronów lądujących na niedostępnych obiektach, paralotni itp)

-zdjęcia chmur

-zdjęcia obłoków kondensacyjnych elektrowni czy chłodni kominowych oraz smug kondensacyjnych samolotów

-zdjęcia gwiazd, planet, Księżyca i innych ciał niebieskich które należą do dziedziny astrofotografii

-zdjęcia dalekich wyładowań atmosferycznych

-zdjęcia obiektów latających, obłoków NLC czy zorzy polarnej

-zdjęcia /zrzuty ekranu z obserwacji zdalnych uzyskanych dzięki kamerom internetowym

6. Dalekiej obserwacji dokonujemy tylko i wyłącznie w zakresie światła widzialnego – wszelkie modyfikacje pt. aparaty przerobione na zakres bliskiej podczerwieni są niedopuszczalne gdyż rejestrują to czego w normalnych warunkach nie zarejestruje ludzkie oko bądź matryca w standardowym aparacie. Takie wynalazki mogą jedynie służyć do potwierdzenia obserwacji w zakresie światła widzialnego gdy wyciągamy szczegóły krajobrazu w postprodukcji zdjęcia.

Zilustrujmy to na prostym przykładzie:

Przykład 1 – daleka obserwacja Tatr z Głobikowej w pow. dębickim 120-130 km w linii prostej
Przykład 2 – daleka obserwacja Łysej Góry i masztu RTCN Św. Krzyż z Malawy odl. 121 km

Zdjęcie zostało wykonane z poziomu gruntu bez użycia sprzętu latającego pod ścisłą kontrolą obserwatora, który znajdował się na tym samym poziomie co sprzęt rejestrujący – w tym przypadku lustrzanka z obiektywem na statywie.

Kolejny aspekt zaistnienia dalekiej obserwacji jak sama nazwa wskazuje to odległość obserwowanego obiektu w linii prostej od obserwatora.

Jest to pojecie dosyć względne ale w jak największym uproszczeniu i w ramach tej witryny przyjmuję:

-pow. 100 km dla gór wysokich (Alpy, Tatry)

-pow. 70 km dla gór średnich (Beskidy, Sudety)

-pow. 50 km dla gór niskich i wyżynnych form ukształtowania terenu (Góry Świętokrzyskie, Jura Krakowsko – Częstochowska, Pogórza)

-pow. 30 km dla obiektów antropogenicznych/industrialnych (maszty, kominy, hałdy, obiekty przemysłowe itp)

W sieci możecie państwo znaleźć różne kryteria i aspekty odległości. Jest to sprawa indywidualna każdego obserwatora, jednakże trzymamy się raczej podobnych ram jeżeli chodzi o odległości.

Więcej na temat dalekich obserwacji znajdziecie w zakładce TECHNIKALIA…